WEGETARIANIZM

Kiedyś nie zastanawiałam się nad tym jak traktowane są zwierzęta hodowlane. Szczerze mówiąc, nie wiem czy kiedykolwiek choć raz pomyślałam o tym, że to coś na talerzu, co smakuje tak wspaniale, kiedyś żyło i odczuwało życie tak samo jak chociażby mój kot. Zostałam wychowana w rodzinie mięsożerców i sama również bardzo doceniałam mięsne potrawy, ale któregoś dnia, być może po jakimś artykule w gazecie czy programie w telewizji, jednak zaczęłam się nad tym zastanawiać. Czym taka krowa i świnia różni się od mojego kota oprócz faktu, że nie jest małą, puszystą kulką futerka? W końcu, człowiek, zwierzak domowy i zwierzę hodowlane tak samo odczuwają przyjemność i ból. Być może psychicznie odbieramy bodźce inaczej, ale uczucie w każdym przypadku istnieje. Jestem pewna, że gdyby tak upiec człowieka (albo kota czy psa, co w innych kulturach jest normalne), smakowałby równie dobrze jak cielak, ale jednak tego nie robimy. Od dziecka uczymy się, że sprawianie bólu i zabijanie jest złe, a jednak pozwalamy na to by cierpiały zwierzęta, które nie różnią się wcale tak bardzo od nas.

Większość ludzi nie zdaje sobie sprawy z tego, jak wygląda przemysłowa hodowla zwierząt i jak okrutnie są one traktowane [zainteresowanych odsyłam do niedawno wydanego artykułu Gazety Wyborczej KLIK]. Kiedy jednak dotrze w końcu do człowieka to całe okrucieństwo to albo będzie mógł z tym żyć i nadal będzie jadł mięso, albo po prostu zrezygnuje. Dla mnie wybór był prosty. Być może decyzja jednego człowieka nie znaczy zbyt wiele, ale naprawdę – jeśli życie zwierząt zależy od tego, jaką pozycję menu wybieramy w restauracji, to myślę, że każdy, kto wybiera opcję bezmięsną, podejmuje słuszną decyzję. Oczywiście, nie potępiam mięsożerców, ale uważam, że jednak warto trochę poczytać i zastanowić się nad tym przez co musi przejść zwierzę zanim wyląduje na naszym talerzu...